Aula na Wydziale Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury nazwana imieniem prof. Zbyszko Stojka
Na Wydziale Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury uroczyście odsłonięto tablicę pamiątkową prof. Zbyszko Stojka. Aula P-2, przy której zawisła, została nazwana jego imieniem.
Prof. dr hab. inż. Zbyszko Stojek był jednym z twórców Wydziału Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury, pierwszym wieloletnim dziekanem wydziału i kierownikiem Katedry Mechaniki Konstrukcji. Był wybitnym uczonym, specjalistą z zakresu mechaniki budowli, teorii drgań i wibroakustyki.
Tablicę pamiątkową przy auli P-2 poświęconą Profesorowi razem z rektorem Politechniki Rzeszowskiej prof. Tadeuszem Markowskim odsłonił wnuk Profesora Stojka.
- Cieszę się, że pamiętamy o osobach, które wniosły ogromny wkład w rozwój naszej uczelni - przyznał prof. Tadeusz Markowski, rektor Politechniki Rzeszowskiej.
W uroczystości wzięły udział władze i Rada Wydziału Budownictwa, Inżynierii Środowiska i Architektury, współpracownicy, studenci oraz córki Profesora: Małgorzata Stojek, Ewa Bagnińska i wnuk Krzysztof Bagniński.
Prof. Leonard Ziemiański, kierownik Katedry Mechaniki Konstrukcji był studentem i wieloletnim współpracownikiem profesora Zbyszko Stojka. Wspomina go jako człowieka o gołębim sercu. – Zapamiętałem Profesora jako człowieka o wielkiej dobroci, wyrozumiałości i życzliwości w stosunku do innych osób. Miał ogromną wiedzę, zachęcał do jej zdobywania i nie stwarzał problemów w pracy – wspomina prof. L. Ziemiański.
Profesor Ziemiański przypomina sobie moment, kiedy po raz pierwszy spotkał profesora Stojka. – Pamiętam dzień egzaminu wstępnego na Wyższą Szkołę Inżynierską na Wincentego Pola. Pisaliśmy egzamin z matematyki. W pewnym momencie wszedł na salę elegancki, uśmiechnięty mężczyzna z nieodłączną fajką. Przeszedł, popatrzył po sali. Było widać, że to osoba o dużym formacie. W moich studenckich czasach na wykład z mechaniki budowli, zawsze przychodził z kawą, w fartuchu ochraniającym przed pyłem z kredy, no i oczywiście z fajką – wspomina prof. Ziemiański.
Profesor Zbyszko Stojek zmarł w 2008 r. Był absolwentem Akademii Górniczo–Hutniczej oraz Uniwersytetu Jagiellońskiego. Pracę dydaktyczną rozpoczął w 1952 roku w Politechnice Krakowskiej. W 1961 roku uzyskał stopień naukowy doktora nauk technicznych. Stopień naukowy doktora habilitowanego uzyskał w 1964 roku. Od 1966 roku związał się z Rzeszowem podejmując pracę w Wyższej Szkole Inżynierskiej a następnie Politechnice Rzeszowskiej. W 1990 roku otrzymał tytuł naukowy profesora zwyczajnego nauk technicznych. Domeną profesora Zbyszko Stojka były badania teoretyczne i doświadczalne z zakresu dynamiki budowli: analizy drgań wielokondygnacyjnych budynków szkieletowych. Rozwiązania wibroizolacji szynowych kolejowych i tramwajowych z wykorzystaniem metody pasm skończonych z zakresu wibroakustyki zaproponowane przez prof. Z. Stojka zastosowano m.in. na Dworcu Głównym w Krakowie i na ulicach tego miasta. Prof. Zbyszko Stojek był promotorem 9 przewodów doktorskich. Prawie wszyscy Jego doktoranci wywodzą się z ośrodka rzeszowskiego. Recenzował szereg prac doktorskich i habilitacyjnych. Na obszerny dorobek Profesora składają się rozprawy, podręczniki, opracowania naukowe i artykuły naukowo-techniczne. Przez ponad 50 lat prowadził wykłady, ćwiczenia i seminaria dla studentów kierunków budownictwa, inżynierii środowiska i budowy maszyn. Wypromował wielu inżynierów, magistrów inżynierów i doktorów, którym zaszczepił zamiłowanie do wiedzy i rzetelnej pracy.
