Ogólnopolski protest pracowników szkolnictwa wyższego i nauki
20 grudnia br. przed Rektoratem Politechniki Rzeszowskiej odbył się protest pracowników szkolnictwa wyższego i nauki. Protestujący wyrazili zdecydowany sprzeciw w związku z brakiem podwyżek wynagrodzeń dla pracowników naszego sektora i jego chronicznym niedofinansowaniem. Organizatorami wydarzenia byli Związek Nauczycielstwa Polskiego i NSZZ „Solidarność”.
Jednym z warunków wprowadzenia w 2018 r. reformy szkolnictwa wyższego i nauki, tzw. Konstytucji dla nauki przez ówczesnego ministra nauki i szkolnictwa wyższego, a równocześnie wicepremiera Rządu RP, było wyrównanie wieloletnich zaniedbań w wynagrodzeniach. Rząd zobowiązał się wtedy do 30% podwyżki wynagrodzeń pracowników instytucji naukowych realizowanej w trzech kolejnych latach. W latach 2019 i 2020 zrealizowano tylko dwie podwyżki i to w bardzo okrojonej wysokości – odpowiednio 7% i 6%. Wielokrotne wystąpienia przedstawicieli naszego środowiska do premiera i ministra edukacji i nauki pozostały bez echa. W przyjętej przez Sejm RP ustawie budżetowej na 2022 r. w żaden sposób nie wzięto pod uwagę postulatów środowiska akademickiego. Jednocześnie w Ministerstwie Edukacji i Nauki proponuje się dyskusję o reformie systemu wynagradzania i ewentualnych podwyżkach, ale na 2023 r.
Protestujący domagali się dotrzymania przez Rząd RP umowy społecznej zawartej z naszym środowiskiem w czasie wprowadzania ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, w tym realizacji trzech głównych postulatów:
- 17% wzrostu wynagrodzeń w 2022 r. dla wszystkich pracowników szkolnictwa wyższego i nauki, aby osiągnąć obiecany 30% wzrost wynagrodzeń,
- wzrostu minimalnego wynagrodzenia zasadniczego profesora do wysokości trzykrotnego minimalnego wynagrodzenia za pracę w danym roku kalendarzowym oraz powiązania wynagrodzeń zasadniczych wszystkich pracowników uczelni i instytutów z wysokością minimalnego wynagrodzenia zasadniczego profesora,
- wdrożenia systemowego wzrostu nakładów finansowych z budżetu państwa na naukę i szkolnictwo wyższe, aby jak najszybciej osiągnąć finansowanie na poziomie średnim krajów UE, a docelowo 3% PKB.
W oficjalnym stanowisku protestujących można przeczytać: „Nauka to inwestycja, a nie koszt w budżecie państwa. Każda zainwestowania złotówka w naukę przynosi 5-krotny zysk. Zysk przekładany na rozwój ekonomiczny kraju, dobrobyt i rozwój naszych przyszłych pokoleń. Bez tej inwestycji nie jesteśmy w stanie dogonić rozwiniętych krajów europejskich, a przyszłe pokolenia Polaków będą miały gorsze warunki rozwoju niż ich europejscy rówieśnicy. Rozumiemy trudną sytuację gospodarczą, ale obawiamy się, że jeżeli w krótkim czasie nie zostaną zrealizowane obietnice Rządu, to zagłodzony system nauki i szkolnictwa wyższego bezpowrotnie straci to co najcenniejsze – ostatnich młodych wiążących swoją przyszłość z nauką, czyli pozbawi nasz kraj jakiejkolwiek szansy na rozwój i suwerenność. Jest to naprawdę racja stanu – dbać o rozwój nauki i szkolnictwa wyższego”.
