Rok 2022 Rokiem Ignacego Łukasiewicza
W 2022 r. przypada 200. rocznica urodzin oraz 140. rocznica śmierci Ignacego Łukasiewicza, patrona naszej uczelni, wybitnego farmaceuty i przedsiębiorcy, pioniera przemysłu naftowego w Europie, z zainteresowania chemika i fizyka, działacza niepodległościowego. W związku z tym Politechnika Rzeszowska zainicjowała działania w kierunku organizacji obchodów Roku Ignacego Łukasiewicza. 29 października br. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej podjął uchwałę w sprawie ustanowienia 2022 Rokiem Ignacego Łukasiewicza.
Działania Politechniki Rzeszowskiej
Senat Politechniki Rzeszowskiej na posiedzeniu 28 stycznia br. jednogłośnie podjął uchwałę w sprawie poparcia działań w kierunku ustanowienia przez Sejm Rzeczypospolitej Polskiej roku 2022 Rokiem Ignacego Łukasiewicza. Senat w tej samej uchwale pozytywnie zaopiniował i poparł wniosek o zwrócenie się do prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i Kapituły Orderu Orła Białego o odznaczenie pośmiertnie Ignacego Łukasiewicza Orderem Orła Białego. Kolejnym krokiem było spotkanie 26 lutego br. rektora prof. dr. hab. inż. Piotra Koszelnika i prorektora ds. studenckich prof. dr. hab. Grzegorza Ostasza z marszałkiem województwa podkarpackiego Władysławem Ortylem, podczas którego zostały omówione szczegóły tego przedsięwzięcia. Następnie 4 maja br. skierowano poselski projekt uchwały w sprawie ustanowienia roku 2022 Rokiem Ignacego Łukasiewicza do Sejmowej Komisji Kultury i Środków Przekazu. 3 sierpnia br. Zarząd Województwa Podkarpackiego powołał Komitet Honorowy Obchodów Roku Ignacego Łukasiewicza, a 6 października rektor Politechniki Rzeszowskiej, marszałek województwa podkarpackiego oraz prezydent miasta Rzeszowa podpisali list intencyjny w sprawie podjęcia działań zmierzających do ustanowienia roku 2022 Rokiem Ignacego Łukasiewicza. „Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, szczególnie ze względu na wielkie i niezwykłe zasługi Ignacego Łuksiewicza dla przemysłu i gospodarki Polski, a także Jego zaangażowanie w walkę o niepodległość Ojczyzny oraz dbałość o pracowników, ustanawia rok 2022 Rokiem Ignacego Łukasiewicza” – czytamy w uchwale podjętej przez Sejm Rzeczpospolitej Polskiej .
Patron uczelni
Ignacy Łukasiewicz, farmaceuta i przedsiębiorca, pionier przemysłu naftowego w Europie, z zainteresowania chemik i fizyk, działacz niepodległościowy, urodził się 8 marca 1822 r. w Zadusznikach k. Mielca. W latach 1832–1836 uczęszczał do popijarskiego gimnazjum w Rzeszowie. Z powodu ciężkich warunków materialnych rozpoczął pracę w aptece w Łańcucie jako praktykant. Następnie pracował jako pomocnik aptekarski u Edwarda Hübla w Rzeszowie, dokształcając się w zawodzie aptekarza. W tamtym okresie rozpoczął również działalność na rzecz niepodległej Polski i pod zarzutem nielegalnej aktywności skierowanej przeciwko zaborcy austriackiemu został aresztowany. Po wyjściu z więzienia w 1848 r. rozpoczął pracę w aptece „Pod Gwiazdą”, której właścicielem był Piotr Mikolasch. W latach 1850–1852 studiował farmację na uniwersytetach w Krakowie i w Wiedniu, gdzie uzyskał tytuł magistra farmacji. Po studiach wrócił do pracy w aptece Piotra Mikolascha i objął stanowisko prowizora.
Jako pierwszy na świecie wykorzystał na skalę przemysłową korzyści, jakie daje ropa naftowa. W latach 1852–1853 Ignacy Łukasiewicz wspólnie z Janem Zehem prowadził badania nad ropą naftową. Po oczyszczeniu tego płynu uzyskał naftę świetlną. Pierwsza skonstruowana przez niego lampa naftowa rozświetliła wystawę apteki. 31 lipca 1853 r. jest symboliczną, oficjalną datą powstania polskiego przemysłu naftowego. Po raz pierwszy zastosowano w praktyce oświetlenie naftowe podczas operacji w szpitalu we Lwowie.
Na początku 1854 r. Ignacy Łukasiewicz przeniósł się do Gorlic, aby być bliżej terenów roponośnych. Wspólnie z Tytusem Trzecieskim w Bóbrce k. Krosna założył pierwszą na świecie spółkę naftową, a dwa lata później pierwszą na ziemiach polskich destylarnię ropy naftowej w Ulaszowicach. Na terenie kopalni Bóbrka doskonalił technikę wiercenia otworów wydobywczych, wprowadził do użytku wiertnicę ręczną, a później maszyny parowe do napędu wiertnic. Starał się o założenie szkoły górniczej w Bóbrce.
Ignacy Łukasiewicz wspierał finansowo ruchy narodowo-wyzwoleńcze, budował szkoły, kościoły, drogi i mosty. Stał na czele Krajowego Towarzystwa Naftowego. Założył Szkołę Koronkarską dla dziewcząt w Chorkówce, którą prowadziła jego przez żona Honorata, oraz tzw. Kasę Bracką, czyli system ubezpieczeń pracowników na kopalni. Za działalność charytatywną papież Pius IX w 1873 r. nadał mu tytuł Szambelana Papieskiego i odznaczył Orderem św. Grzegorza.
Ignacy Łukasiewicz zmarł w Chorkówce 7 stycznia 1882 r. i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Zręcinie.
Politechnika Rzeszowska w swoich działaniach pielęgnuje i wciela w życie humanistyczne treści głoszone i realizowane przez Ignacego Łukasiewicza. Przyjmując go za patrona, uczelnia nawiązała do tradycji górnictwa i przemysłu naftowego.
